Nasze zwierzęta mocy

"Czym są zwierzęta mocy? Sama rzecz istniała „od zawsze”, bo od zawsze ludzie myśleli i śnili o zwierzętach i żyli w ich bliskości. (...)
Pierwszy kontakt ze zwierzętami mocy mamy w snach i poprzez sny. Śnią się nam zwierzęta, które coś znaczą - które są jak słowa i pojęcia w nie całkiem znanym języku naszej śniącej podświadomości. Każdy kto chce tłumaczyć sny, musi ten słownik znaczących zwierząt poznać, lepiej lub gorzej. Dalej, znaczenia zwierząt przychodzą do nas wraz z bajkami, których słuchamy w dzieciństwie i opowiadamy własnym dzieciom wnukom. Są (te znaczenia) wpisane w język: świnia, tchórz, żmija, małpa, to nie tylko nazwy zwierząt, to także słowa, którymi nazywamy kogoś z powodu jakiejś jego przykrej dla nas cechy. I dalej: dumny jak lew lub paw, wilczy apetyt i kapitalizm, końskie zdrowie, pogoda pod psem, żaba łapę podkłada. Księżniczka zamieniona w żabę, zając wyprowadzający wilka w pole, jeleń na rykowisku. Orły na sztandarach i monetach. Bóg w swojej trzeciej osobie pod postacią gołębicy. Ślepowron w herbie. Koziorożec znak zodiaku. Chcemy czy nie chcemy, nasz mentalny krajobraz (mindscape, jeśli ktoś musi po angielsku) jest gęsto zaludniony zwierzętami.
To jest dopiero powierzchnia – pod którą głębiej żyją archetypy, i dopiero one są tymi zwierzętami mocy, o które nam chodzi. A archetyp, to trochę jak duch, trochę jak bóg, trochę jak mem lub mempleks. Właśnie te archetypy staram się tutaj wyłowić.
Są ludzie owładnięci przez swoje zwierzę mocy. Poznajemy ich jako fanatyków koni, psów, sokołów, opiekunów jeży lub zawziętych podglądaczy wydr albo sów, którzy o swoich zwierzętach wszystko wiedzą i nimi żyją.
Nasz – polski, europejski, słowiański - zestaw zwierzęta mocy, chociaż podobny, jest inny niż ten najbardziej znany z Ameryki Północnej, bazujący na kulturach tamtejszych Tubylców-Indian. Z prostej przyczyny: pewne zwierzęta żyją lub żyły u nas, a u nich nie, i odwrotnie. Tam były bizony, u nas żubry. Tamtejsze niedźwiedzie są (przeważnie) czarne, nasze bure. U nich nie było tak ważnych dla nas istot jak dzikie świnie (dawniej, teraz są), bociany, puchacze, jeże. U nas nie było szopa, jeżozwierza-porcupine, kolibrów.
O naszych zwierzętach mocy chcę pisać tak, żeby to było pomocne w szamańskiej pracy, u nas."

[O AUTORZE]
Wojciech Jóźwiak - astrolog. „Symbolista”: czyli badacz symboli, które nas przenikają. Prowadzi internetowe strony astroakademia.pl, taraka.pl, wojciechjozwiak.pl. Jest autorem książek m.in. Cykle zodiaku (1992), Okiem astrologa (1997), Imię dla twojego dziecka (1997), Tarok wróżebny i wizyjny (2002), Warsztaty szamańskie, praktyczny terenowy podręcznik (2002), Znaki zodiaku i ich władcy (2004), Wiedza nie całkiem tajemna (2004), Astrologia samopoznania (2007), Nowy szamanizm. O tym, co magiczne, słowiańskie i archaiczne we współczesnym świecie (2007). Tak o sobie pisze: "Astrologią zainteresowałem się w 1982 r. – najpierw jako hobby, potem stopniowo stawała się moim zawodem. Wcześniej w r. 1976 ukończyłem biofizykę na Uniwersytecie Warszawskim. Pracowałem jako nauczyciel zwykły i akademicki, także jako gospodarz schroniska w górach, jako ogrodnik, od prac wysokościowych, jako wydawca książek, radiowiec (nadawałem codzienne horoskopy w Radio Zet) – i najdłużej jako autor tekstów prasowych. W latach 1999-2015 prowadziłem warsztaty praktyk inspirowanych szamanizmem. Od pewnego momentu zacząłem dla nich używać nazwy „warsztaty Twardej Ścieżki”. Od r. 2004 prowadzę kursy, fora i webinaria z astrologii – w serwisie AstroAkademia. 23 kwietnia 1997 uruchomiłem witrynę „Taraka”, która stopniowo rozwinęła się w zbiór 8097 tekstów napisanych przez 480 autorek i autorów. Mieszkam w Milanówku, Mazowsze. Pochodzę z niedalekiego Łowicza."