Internet Rzeczy(loT). Problemy cyberbezpieczeństwa

Internet Rzeczy {Internet of Things - IoT) to infrastruktura przedmiotów, osób, systemów i źródeł informacji połączonych z usługami przetwarzającymi informacje i dane za pośrednictwem sieci informatycznej ze strony świata fizycznego i wirtualnego Do nich zalicza się urządzenia AGD, artykuły oświetleniowe i grzewcze (inteligentny dom), urządzenia noszone (wearables), takie jak min smart-watch i inteligentne ubrania, a także systemy przemysłowe, nazywane często Industry IoT (IIoT) Obejmują one wszelkie usieciowione systemy przemysłowe sensory, sterowniki PLC, kamery przemysłowe, maszyny CNC i obrabiarki oraz systemy sterowania infrastrukturą miejską {smart cities), samochodami, transportem i logistyką
Włączanie do globalnej sieci coraz to większej liczby urządzeń sprawia, ze kluczowe stają się zagadnienia związane z cyberbezpieczenstwem Internetu Rzeczy
Punktem wyjścia do zapewniania odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa informatycznego na terytorium UE jest dyrektywa NIS, czyli dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1148 z 6 lipca 2016 r w sprawie środków na rzecz wysokiego wspólnego poziomu bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych Przepisy dyrektywy NIS mają zastosowanie do operatorów usług kluczowych oraz dostawców usług cyfrowych Niewątpliwie zarówno operatorzy, jak i dostawcy usług kluczowych realizują implementację koncepcji IoT W Polsce ta dyrektywa została wdrożona w postaci Ustawy z dnia 5 lipca 2018 r o krajowym systemie cyberbezpieczenstwa (ustawa o cyberbezpieczenstwie) Opracowano także Strategię cyberbezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej na lata 2019-2024, która zakłada zwiększenie poziomu ochrony informacji w systemach informacyjnych poprzez standaryzację zabezpieczeń
Monografię można podzielić na dwie zasadnicze części Pierwsza czesc obejmuje problematykę dotyczącą wyzwań Przemyski 4 0, a właściwie jego kluczowego elementu, czyli Internetu Rzeczy (IoT) W tej części scharakteryzowano systemy i opisano modele IoT, przedstawiono wizje architektury IoT, zidentyfikowano problem wiarygodności IoT oraz przedstawiono zasady eksploracji danych i standardy komunikacji między urządzeniami systemu IoT. W drugiej części książki podjęto rozważania dotyczące problematyki zapewnienia cyberbezpieczeństwa systemów IoT. Ta część publikacji obejmuje modele odniesienia cyklu bezpieczeństwa urządzeń IoT oraz implementację systemu zarządzania bezpieczeństwem informacji w przedsiębiorstwie realizującym koncepcję IoT.