Liturgiczne łacińskie dramatyzacje Wielkiego Tygodnia

Seria Staropolski dramat religijny obejmuje teksty spektakli, napisanych i oglądanych w Polsce od XI do połowy XVIII wieku, a wypełni 14 tomów. Nasz teatr laicki, bogaty i różnorodny, zająłby sztukami z tego okresu znacznie mniej kart, a to dlatego, że był bardziej narażony na kaprysy historii. Nie troszczyły się o teksty dramatyczne dwory, nie dbały urzędy miejskie, rzadko trupy aktorskie. Religijna za twórczoć teatralna miała mecenasa znaczącego, obecnego w całym kraju, stale i regularnie działającego oraz - co dla historyka szczególnie ważne - gromadzącego biblioteki. Niech nas nie dziwi owa najprawdopodobniej odwrócona proporcja między zasobami dokumentów laickiego (na których edycję przyjdzie czas) i religijnego teatru. Zresztą ten drugi służy za dobrego reprezentanta wszelkich naszych dawnych scen, obficie wzbogaca wiedzę o sposobach dramatyzowania, o technikach realizacji spektakli. Pierwszy tom serii obejmuje łacińskie dramatyzacje liturgiczne Wielkiego Tygodnia: Processio in Ramis Palmarum, Mandatum, Depositio Crucis, Visitatio Sepulchri i Elevatio Crucis, które odprawiano i oglądano w setkach kociołów w Polsce od XI do początków XVI wieku. Intencją edytora było wykorzystanie wszystkich zachowanych dotąd rękopisów i starodruków, a więc przedstawienie korpusu kompletnego. Lekturę ułatwiają, zawarte na kilkudziesięciu stronach, objanienia w języku polskim.