Szumiące wierszyki

Zaprezentowane teksty w większości pochodzą z literatury pięknej, czasopism dla dzieci lub podręczników dla klas nauczania zintegrowanego. Niektóre z nich to modyfikacje wierszy popularnych poetów lub autorskie wytwory, co wynikło z potrzeby wielokrotnego użycia wybranego dźwięku. Zastosowanie krótkich rymowanek w automatyzacji poszczególnych głosek spowodowane było przyjemnością, z jaką dzieci słuchają łatwo wpadających w ucho wierszyków. Częstość ich powtórzeń wywołuje wrażenie zabawy, a nie żmudnych ćwiczeń.

Ilustrowanie wszystkich możliwych do narysowania desygnatów użytych w wierszach wynikło z kilkunastoletnich doświadczeń w terapii dzieci z upośledzeniem umysłowym. Na przykład jednozwrotkowy wiersz „Entliczek-pentliczek” zawiera aż jedenaście zobrazowanych wyrazów. Forma pokazu i pracy na konkretnym przedmiocie umożliwia dzieciom czytanie oraz pamięciowe opanowanie tekstu, co często stanowi duży problem.

Ogólnie wiadomo, że jedynie wielokrotne powtórzenia sprzyjają bezbłędnej realizacji danej głoski. Jeżeli tym powtórkom towarzyszy forma rymowana i obraz graficzny, to sprzyja to automatyzacji dotychczas nieprawidłowo brzmiącej głoski.

Książeczkę „Szumiące wierszyki” otwiera wierszyk „Szumiszsz…”. Logopeda czyta cały tekst, a dziecko wymawia wyłącznie przedłużone „szszsz” w izolacji. W kolejnym wierszu dziecko wybrzmiewa tylko logotomy utrwalanej głoski. W trzeciej rymowance w ramkach umieszczono wyraz „szybko”. Poinstruowane dziecko wypowiada powyższe słowo, a logopeda, jak w poprzednich przypadkach, mówi pozostały tekst. Następny wierszyk jest przykładem, jak osoba nie potrafiąca czytać, może odtworzyć niemalże cały wierszyk. Logopeda ćwiczy wybrzmiewanie przez dziecko czasownika „szumi”, który wielokrotnie pojawia się w tekście, a także nazewnictwo zilustrowanych rzeczowników. Pozwala to na wyrecytowanie przez dziecko trzech fraz wiersza bez dosłownego odczytywania tekstu.

„Szumiące wierszyki” powinny być uzupełnieniem warsztatu każdego logopedy. Uatrakcyjniają one zajęcia zwłaszcza z dziećmi małymi bądź o specjalnych potrzebach edukacyjnych, zaś materiał w nich zawarty wystarczy na kilka miesięcy pracy z głoskami danego szeregu.

Wierszyki stanowią wyłącznie matrycę, którą można kserować, powiększać do formatu A4 i wklejać do zeszytów w trakcie prowadzenia terapii dyslalicznej.