Zwierciadło 12/2020

Sukces zawodowy? Jest. I to nie tylko ten na polskim podwórku, propozycje ról przychodzą i zza oceanu, i z Europy. Właśnie zaczyna zdjęcia do francuskiego filmu „Kompromat” w reżyserii Jerome’a Salle’a. Rodzina? Szczęśliwa. Mąż, dziecko. Joanna Kulig, bohaterka naszej grudniowej okładki, jest gwiazdą. Ale gwiazdą, której do „gwiazdorzenia” daleko. Lubi chodzić w rozciągniętych swetrach, jeździ rowerem, wychowuje Jasia. Czy macierzyństwo zmieniło coś w jej podejściu do pracy? „Tak. Bo przestałam się koncentrować na sobie, zobaczyłam, że role da się przygotować w krótszym czasie. Oczywiście była presja, żeby oddać się bardziej aktorstwu, a dziecko zostawić pod opieką. Musiałam sama się dowiedzieć, co jest dla mnie ważne” – mówi.

Cud. Kojarzy się z czymś nadprzyrodzonym, nie z tej ziemi. Nieoczekiwane uzdrowienie, niezwykły przypadek, który zmienia czyjeś życie. Coś, co może zdarza się innym, ale nam na pewno nie mnie. Bohaterowie, z którymi rozmawia w Temacie miesiąca Joanna Olekszyk, przekonują, że cudów doświadczamy na co dzień, choć często ich nie zauważamy albo… po prostu ich tak nie nazywamy. „Wierzę w cuda. Te małe i te wielkie. Wierzę w to, że kiedy ktoś robi coś prawdziwie, uczciwie i do głębi, dzieją się cuda. Przetestowałam to” – mówi psychoterapeutka Katarzyna Miller.

„Cuda często nam umykają, bo jesteśmy zajęci praniem, gotowaniem, pracą czy zakupami. Zmęczenie zamazuje nam obraz. Ale warto zobaczyć cuda nawet w chwili wyczerpania, nierzadko ze łzami w oczach” – to słowa położnej Jeannette Kalyty.

Dziennikarka Beata Sadowska nazywa cudem lub magią to, że spotyka różnych ludzi na swojej drodze. Pisarz i dziennikarz Adam Robiński szuka cudów w naturze, w przyrodzie, w nadejściu kolejnego dnia.

Alexander Poraj-Żakiej, mistrz zen, mówi: „My jesteśmy cudem i żyjemy w cudzie, bo całe życie to jest jeden wielki cud”. A jezuita Piotr Kropisz dodaje: „…nawet jeśli się w nim pogubiliśmy, nigdy nie jest za późno na nowy początek”. I to jest chyba dobre podsumowanie.

Zawsze w najlepszym momencie swojego życia. Niezależna. Odważna. Poszukująca. Daje światu energię, entuzjazm i kolory. Z Ewą Kasprzyk rozmawia Remigiusz Grzela.

Yuka Ebihara to pierwsza tancerka Polskiego Baletu Narodowego. Japonka w Warszawie. O tańcu, granicach, tych na mapie i tych w życiu, o miejscu na ziemi i miłości opowiada Zofii Fabjanowskiej.

Aragorn z „Władcy Pierścieni”, kierowca z „Green Booka” teraz debiutuje jako reżyser. W swoim filmie „Jeszcze jest czas” wraca do wspomnień z dzieciństwa. Opowiada też o relacji dorosłego syna z ojcem. I o godzeniu się z przeszłością. Z Viggo Mortensenem rozmawia Anna Serdiukow.

Perfekcjonizm to droga donikąd. Wyluzuj! – zachęca psycholog Paweł Fortuna w rozmowie z Katarzyną Sankowską-Nazarewicz. A dr Joanna Heidtman, psycholog i coach, przekonuje, że bezczynność i odpoczynek są równie istotne jak praca. A może nawet istotniejsze.

Magda Modlibowska to „specjalistka od adopcji”. Napisała o tym książkę, założyła fundację. Przekonywała kobiety, że bycie matką nie biologiczną nie jest niczym wstydliwym. Teraz mówi: „Przyszedł czas na zamknięcie tamtego okresu, kiedy zajmowałam się tylko wspieraniem innych. Nie zamierzam skończyć jako babcia adopcyjna. Pora zająć się sobą”.

Mężczyźni i emocje. I powracające pytanie: czy chłopaki mogą płakać? Gdy są mali i stłuką kolano, nikt nie współczuje, nikt nie przytula. Więc gdy dorosną, nie są zdolni do empatii. „Mogą się jej nauczyć, ale najpierw muszą odpłakać dziecięce zranienia” – mówi Beacie Pawłowicz psychoterapeuta Wojciech Eichelberger.

Poza tym w „Zwierciadle”: odwiedzamy Beatę Sadowską w jej górskim domu u podnóża Alp, poznajemy włoską kuchnię Flavii Borawskiej, sprawdzamy, kto stoi za głośnym serialem „Król”, nakręconym na podstawie powieści Szczepana Twardocha, rozmawiamy z najbardziej znanym na świecie charakteryzatorem i makijażystą gwiazd Waldemarem Pokromskim.