Język Cg. Programowanie grafiki w czasie rzeczywistym - Opis i dane produktu
Cg to kompletne środowisko programistyczne do szybkiego tworzenia efektów specjalnych i grafiki o kinowej jakości w czasie rzeczywistym dla wielu platform. Ponieważ język jest niezależny od sprzętu, programiści mogą pisać kod dla interfejsów OpenGL, DirectX oraz systemów Windows, Linux, Mac OS X, a także platform konsolowych, (Xbox) bez potrzeby korzystania z języka asemblerowego. Język Cg powstał w firmie NVIDIA Corporation przy bliskiej współpracy z firmą Microsoft® Corporation i jest kompatybilny z OpenGL API oraz językiem HLSL dla biblioteki DirectX 9.
Książka jest podręcznikiem przeznaczonym dla średnio zaawansowanych programistów. Opisuje ona zarówno sam język programowania Cg, jak i metody wielu składników nowoczesnych aplikacji bazujących na grafice trójwymiarowej.
Prezentowane w książce zagadnienia to m.in.:
Historia języka Cg
Środowisko programistyczne Cg
Składnia Cg i słowa kluczowe
Przekształcenia w przestrzeni trójwymiarowej
Oświetlenie bazujące na wierzchołkach i pikselach
Interpolacja ujęć kluczowych i system kości
Mapowanie środowiska
Mapowanie nierówności
Mgła, światła reflektorowe, cienie
Zwiększanie wydajności
"Książka ważna i na czasie: tworzenie tekstur proceduralnych na poziomie pikseli -- animowanych chmur, ognia, wody i wielu innych sztuczek -- nareszcie z ekranów kin przechodzi pod strzechy. Cała moc jest dostępna dzięki językowi przypominającemu język C, co otwiera nowy rozdział w grafice komputerowej.
Ken Perlin, Uniwersytet w Nowym Jorku
Spis treści: Przedmowa (13)
Wstęp (15)
Rozdział 1. Wprowadzenie (21)
1.1. Czym jest Cg? (21)
1.1.1. Języki dla programowalnego sprzętu graficznego (22)
1.1.2. Model przepływu danych w Cg (22)
1.1.3. Specjalizacja a generalizacja procesorów graficznych (23)
1.1.4. Wydajność języka Cg (24)
1.1.5. Współdziałanie z konwencjonalnymi językami (24)
1.1.6. Inne aspekty języka Cg (26)
1.1.7. Ograniczone środowisko wykonywania programów Cg (27)
1.2. Wierzchołki, fragmenty i potok grafiki (28)
1.2.1. Ewolucja sprzętu graficznego (28)
1.2.2. Cztery generacje sprzętu graficznego (29)
1.2.3. Sprzętowy potok graficzny (33)
1.2.4. Programowalny potok graficzny (37)
1.2.5. Język Cg zapewnia możliwość programowania jednostek wierzchołków i fragmentów (40)
1.3. Historia powstania Cg (40)
1.3.1. Współpraca firm NVIDIA i Microsoft w celu określenia języków Cg i HLSL (42)
1.3.2. Nieinteraktywne języki cieniowania (42)
1.3.3. Interfejsy programistyczne w grafice trójwymiarowej (45)
1.4. Środowisko Cg (45)
1.4.1. Standardowe interfejsy programistyczne 3D: OpenGL i Direct3D (45)
1.4.2. Kompilator i biblioteka wykonywania Cg (47)
1.4.3. Narzędzia CgFX i format pliku (49)
1.5. Ćwiczenia (53)
Rozdział 2. Najprostsze programy (55)
2.1. Prosty program wierzchołków (55)
2.1.1. Struktura wyjścia (56)
2.1.2. Identyfikatory (57)
2.1.3. Elementy struktur (58)
2.1.4. Wektory (58)
2.1.5. Macierze (58)
2.1.6. Semantyka (59)
2.1.7. Funkcje (60)
2.1.8. Różnice w semantyce wejścia i wyjścia (61)
2.1.9. Ciało funkcji (62)
2.2. Kompilacja przykładu (64)
2.2.1. Profile programu wierzchołków (64)
2.2.2. Klasy błędów kompilacji programów Cg (66)
2.2.3. Błędy wynikające ze złego profilu (66)
2.2.4. Norma - kilka funkcji wejścia (68)
2.2.5. Pobieranie i konfiguracja programów wierzchołków i fragmentów (68)
2.3. Prosty program fragmentów (70)
2.3.1. Profile dla programów fragmentów (71)
2.4. Rendering przykładowych programów wierzchołków i fragmentów (72)
2.4.1. Rendering trójkąta w OpenGL (73)
2.4.2. Rendering trójkąta w Direct3D (74)
2.4.3. Uzyskanie tych samych wyników (74)
2.5. Ćwiczenia (76)
Rozdział 3. Parametry, tekstury i wyrażenia (77)
3.1. Parametry (77)
3.1.1. Parametry jednolite (77)
3.1.2. Kwalifikator typu const (80)
3.1.3. Różnorodność parametrów (80)
3.2. Próbkowanie tekstur (82)
3.2.1. Obiekty próbek (82)
3.2.2. Próbki tekstur (83)
3.2.3. Wysyłanie współrzędnych tekstury w trakcie próbkowania tekstury (84)
3.3. Wyrażenia matematyczne (85)
3.3.1. Operatory (85)
3.3.2. Typy danych uzależnione od profilu (86)
3.3.3. Funkcje wbudowane w standardową bibliotekę Cg (90)
3.3.4. Skręcanie w dwuwymiarze (93)
3.3.5. Efekt podwójnego widzenia (96)
3.4. Ćwiczenia (100)
Rozdział 4. Przekształcenia (101)
4.1. Układy współrzędnych (101)
4.1.1. Przestrzeń obiektu (102)
4.1.2. Współrzędne homogeniczne (103)
4.1.3. Przestrzeń świata (103)
4.1.4. Przekształcenie modelu (104)
4.1.5. Przestrzeń oka (105)
4.1.6. Przekształcenie widoku (105)
4.1.7. Przestrzeń przycięcia (106)
4.1.8. Przekształcenie rzutowania (106)
4.1.9. Znormalizowane współrzędne urządzenia (107)
4.1.10. Współrzędne okna (108)
4.2. Zastosowanie teorii (108)
4.3. Ćwiczenia (109)
Rozdział 5. Oświetlenie (111)
5.1. Oświetlenie i związane z nim modele (111)
5.2. Implementacja podstawowego modelu oświetlenia opartego na wierzchołkach (113)
5.2.1. Podstawowy model oświetlenia (113)
5.2.2. Program wierzchołków dla prostego oświetlenia opartego na wierzchołkach (119)
5.2.3. Program fragmentów dla modelu oświetlenia wykorzystującego wierzchołki (128)
5.2.4. Efekt modelu oświetlenia opartego na wierzchołkach (128)
5.3. Model oświetlenia oparty na fragmentach (129)
5.3.1. Implementacja modelu oświetlenia opartego na fragmentach (130)
5.3.2. Program wierzchołków dla modelu oświetlenia opartego na fragmentach (131)
5.3.3. Program fragmentów dla modelu oświetlenia opartego na fragmentach (131)
5.4. Tworzenie funkcji modelu oświetlenia (133)
5.4.1. Deklarowanie funkcji (133)
5.4.2. Funkcja oświetlenia (134)
5.4.3. Struktury (135)
5.4.4. Tablice (136)
5.4.5. Sterowanie wykonywaniem programu (137)
5.4.6. Obliczenie modelu oświetlenia rozproszenia i rozbłysku (138)
5.5. Rozszerzenie modelu podstawowego (138)
5.5.1. Zanik światła wraz z odległością (139)
5.5.2. Dodanie efektu reflektora (140)
5.5.3. Światła kierunkowe (145)
5.6. Ćwiczenia (145)
Rozdział 6. Animacja (147)
6.1. Ruch w czasie (147)
6.2. Pulsujący obiekt (148)
6.2.1. Program wierzchołków (149)
6.2.2. Obliczanie przemieszczenia (150)
6.3. Systemy cząsteczek (152)
6.3.1. Warunki początkowe (153)
6.3.2. Wektoryzacja obliczeń (153)
6.3.3. Parametry systemu cząsteczek (154)
6.3.4. Program wierzchołków (154)
6.3.5. Ubieramy system cząsteczek (156)
6.4. Interpolacja ujęć kluczowych (157)
6.4.1. Teoria ujęć kluczowych (157)
6.4.2. Rodzaje interpolacji (160)
6.4.3. Prosta interpolacja ujęć kluczowych (160)
6.4.4. Interpolacja ujęć kluczowych z oświetleniem (162)
6.5. System skóry dla wierzchołków (163)
6.5.1. Teoria systemu skóry dla wierzchołków (163)
6.5.2. System skóry w programie wierzchołków (166)
6.6. Ćwiczenia (167)
Rozdział 7. Mapowanie środowiska (169)
7.1. Mapowanie środowiska (169)
7.1.1. Tekstury map sześciennych (170)
7.1.2. Generowanie map sześciennych (171)
7.1.3. Koncepcja mapowania środowiska (171)
7.1.4. Obliczenie wektorów odbicia (172)
7.1.5. Założenia mapowania środowiska (173)
7.2. Mapowanie odbić (174)
7.2.1. Parametry określane przez aplikację (175)
7.2.2. Program wierzchołków (175)
7.2.3. Program fragmentów (179)
7.2.4. Mapy sterujące (180)
7.2.5. Program wierzchołków a program fragmentów (180)
7.3. Mapowanie załamań (181)
7.3.1. Zjawisko załamania światła (182)
7.3.2. Program wierzchołków (184)
7.3.3. Program fragmentów (186)
7.4. Efekt Fresnela i rozszczepienie chromatyczne (187)
7.4.1. Efekt Fresnela (187)
7.4.2. Rozszczepienie chromatyczne (188)
7.4.3. Parametry zależne od aplikacji (189)
7.4.4. Program wierzchołków (190)
7.4.5. Program fragmentów (191)
7.5. Ćwiczenia (193)
Rozdział 8. Mapowanie nierówności (195)
8.1. Mapowanie nierówności ceglanej ściany (195)
8.1.1. Mapa normalnych ceglanej ściany (196)
8.1.2. Przechowywanie map nierówności jako map normalnych (197)
8.1.3. Proste mapowanie nierówności dla ceglanego muru (200)
8.1.4. Mapowanie nierówności dla rozbłysku (203)
8.1.5. Mapowanie nierówności na innej geometrii (206)
8.2. Mapowanie nierówności ceglanej podłogi (208)
8.2.1. Program wierzchołków dla renderingu obrazu ceglanej podłogi (210)
8.3. Mapowanie nierówności dla torusa (213)
8.3.1. Matematyka dotycząca torusa (213)
8.3.2. Program wierzchołków dla torusa z mapowaniem nierówności (216)
8.4. Mapowanie nierówności dla teksturowanych siatek wielokątnych (218)
8.4.1. Algorytm dla pojedynczego trójkąta (218)
8.4.2. Możliwe problemy (220)
8.4.3. Uogólnienie do siatek z wielokątów (222)
8.5. Połączenie mapowania nierówności z innymi efektami (223)
8.5.1. Standardowe tekstury (223)
8.5.2. Mapy połysku (223)
8.5.3. Rzucanie cieni na samego siebie (224)
8.6. Ćwiczenia (225)
Rozdział 9. Zagadnienia zaawansowane (227)
9.1. Mgła (227)
9.1.1. Mgła jednorodna (228)
9.1.2. Atrybuty mgły (229)
9.1.3. Matematyka mgły (229)
9.1.4. Dostosowanie równań do zachowania zgodnego z intuicją (232)
9.1.5. Tworzenie jednorodnej mgły w programie Cg (233)
9.2. Rendering nierealistyczny (235)
9.2.1. Cieniowanie jak w kreskówkach (235)
9.2.2. Implementacja cieniowania kreskówkowego (236)
9.2.3. Łączymy wszystko razem (239)
9.2.4. Problemy związane z tym rozwiązaniem (241)
9.3. Rzutowanie tekstur (241)
9.3.1. W jaki sposób działa rzutowanie tekstur? (242)
9.3.2. Implementacja rzutowania tekstury (244)
9.3.3. Kod rzutowania tekstury (245)
9.4. Mapowanie cieni (248)
9.5. Łączenie (250)
9.5.1. Mapowanie pikseli z wejścia na wyjście (251)
9.5.2. Podstawowe operacje dotyczące łączenia (252)
9.6. Ćwiczenia (254)
Rozdział 10. Profile i wydajność (257)
10.1. Opis profili (257)
10.1.1. Profil shadera wierzchołków dla DirectX 8 (257)
10.1.2. Podstawowy profil programu wierzchołków dla kart NVIDIA i OpenGL (258)
10.1.3. Profil programu wierzchołków ARB dla OpenGL (259)
10.1.4. Profil shadera wierzchołków dla DirectX 9 (259)
10.1.5. Zaawansowany profil programu wierzchołków dla kart NVIDIA i OpenGL (259)
10.1.6. Profile shadera pikseli dla DirectX 8 (260)
10.1.7. Podstawowy profil programu fragmentów NVIDIA dla OpenGL (261)
10.1.8. Profile shadera pikseli dla DirectX9 (261)
10.1.9. Profil programu fragmentów ARB dla OpenGL (262)
10.1.10. Zaawansowany profil programu fragmentów NVIDIA dla OpenGL (262)
10.2. Wydajność (263)
10.2.1. Korzystanie ze standardowej biblioteki Cg (263)
10.2.2. Zalety parametrów jednorodnych (264)
10.2.3. Program fragmentów a program wierzchołków (264)
10.2.4. Typy danych i ich wpływ na wydajność (265)
10.2.5. Wykorzystanie zalet wektoryzacji (265)
10.2.6. Kodowanie funkcji w teksturach (266)
10.2.7. Intensywnie wykorzystanie przemieszania i negacji (267)
10.2.8. Cieniujemy tylko te fragmenty, które musimy (267)
10.2.9. Krótszy kod asemblerowy nie zawsze jest szybszy (268)
10.3. Ćwiczenia (268)
Dodatek A Narzędzia Cg (269)
A.1. Pobieranie przykładów prezentowanych w niniejszej książce (269)
A.2. Pobieranie narzędzia Cg Toolkit (269)
Dodatek B Biblioteka wykonywania Cg (271)
B.1. Czym jest biblioteka wykonywania Cg? (271)
B.2. Dlaczego warto używać biblioteki wykonywania Cg? (271)
B.2.1. Dostosowanie do nowszych procesorów graficznych (271)
B.2.2. Brak problemów z zależnościami (272)
B.2.3. Zarządzanie parametrami wejściowymi (272)
B.3. W jaki sposób działa biblioteka wykonywania Cg? (273)
B.3.1. Pliki nagłówkowe (274)
B.3.2. Tworzenie kontekstu (274)
B.3.3. Kompilacja programu (274)
B.3.4. Wczytanie programu (275)
B.3.5. Modyfikacja parametrów programu (276)
B.3.6. Wykonanie programu (276)
B.3.7. Zwalnianie zasobów (277)
B.3.8. Obsługa błędów (277)
B.4. Dodatkowe informacje (278)
Dodatek C Format pliku CgFX (279)
C.1. Czym jest CgFX? (279)
C.2. Opis formatu (280)
C.2.1. Techniki (280)
C.2.2. Przebiegi (281)
C.2.3. Stany renderingu (281)
C.2.4. Zmienne i semantyka (282)
C.2.5. Przypisy (282)
C.2.6. Przykładowy plik CgFX (283)
C.3. Moduły Cg obsługujące format CgFX (284)
C.4. Dodatkowe informacje o CgFX (285)
Dodatek D Słowa kluczowe języka Cg (287)
D.1. Lista słów kluczowych języka Cg (287)
Dodatek E Funkcje standardowej biblioteki Cg (289)
E.1. Funkcje matematyczne (290)
E.2. Funkcje geometryczne (293)
E.3. Funkcje mapowania tekstur (294)
E.4. Funkcje pochodnych (295)
E.5. Funkcja testowania (296)
Skorowidz 297
Książka jest podręcznikiem przeznaczonym dla średnio zaawansowanych programistów. Opisuje ona zarówno sam język programowania Cg, jak i metody wielu składników nowoczesnych aplikacji bazujących na grafice trójwymiarowej.
Prezentowane w książce zagadnienia to m.in.:
Historia języka Cg
Środowisko programistyczne Cg
Składnia Cg i słowa kluczowe
Przekształcenia w przestrzeni trójwymiarowej
Oświetlenie bazujące na wierzchołkach i pikselach
Interpolacja ujęć kluczowych i system kości
Mapowanie środowiska
Mapowanie nierówności
Mgła, światła reflektorowe, cienie
Zwiększanie wydajności
"Książka ważna i na czasie: tworzenie tekstur proceduralnych na poziomie pikseli -- animowanych chmur, ognia, wody i wielu innych sztuczek -- nareszcie z ekranów kin przechodzi pod strzechy. Cała moc jest dostępna dzięki językowi przypominającemu język C, co otwiera nowy rozdział w grafice komputerowej.
Ken Perlin, Uniwersytet w Nowym Jorku
Spis treści: Przedmowa (13)
Wstęp (15)
Rozdział 1. Wprowadzenie (21)
1.1. Czym jest Cg? (21)
1.1.1. Języki dla programowalnego sprzętu graficznego (22)
1.1.2. Model przepływu danych w Cg (22)
1.1.3. Specjalizacja a generalizacja procesorów graficznych (23)
1.1.4. Wydajność języka Cg (24)
1.1.5. Współdziałanie z konwencjonalnymi językami (24)
1.1.6. Inne aspekty języka Cg (26)
1.1.7. Ograniczone środowisko wykonywania programów Cg (27)
1.2. Wierzchołki, fragmenty i potok grafiki (28)
1.2.1. Ewolucja sprzętu graficznego (28)
1.2.2. Cztery generacje sprzętu graficznego (29)
1.2.3. Sprzętowy potok graficzny (33)
1.2.4. Programowalny potok graficzny (37)
1.2.5. Język Cg zapewnia możliwość programowania jednostek wierzchołków i fragmentów (40)
1.3. Historia powstania Cg (40)
1.3.1. Współpraca firm NVIDIA i Microsoft w celu określenia języków Cg i HLSL (42)
1.3.2. Nieinteraktywne języki cieniowania (42)
1.3.3. Interfejsy programistyczne w grafice trójwymiarowej (45)
1.4. Środowisko Cg (45)
1.4.1. Standardowe interfejsy programistyczne 3D: OpenGL i Direct3D (45)
1.4.2. Kompilator i biblioteka wykonywania Cg (47)
1.4.3. Narzędzia CgFX i format pliku (49)
1.5. Ćwiczenia (53)
Rozdział 2. Najprostsze programy (55)
2.1. Prosty program wierzchołków (55)
2.1.1. Struktura wyjścia (56)
2.1.2. Identyfikatory (57)
2.1.3. Elementy struktur (58)
2.1.4. Wektory (58)
2.1.5. Macierze (58)
2.1.6. Semantyka (59)
2.1.7. Funkcje (60)
2.1.8. Różnice w semantyce wejścia i wyjścia (61)
2.1.9. Ciało funkcji (62)
2.2. Kompilacja przykładu (64)
2.2.1. Profile programu wierzchołków (64)
2.2.2. Klasy błędów kompilacji programów Cg (66)
2.2.3. Błędy wynikające ze złego profilu (66)
2.2.4. Norma - kilka funkcji wejścia (68)
2.2.5. Pobieranie i konfiguracja programów wierzchołków i fragmentów (68)
2.3. Prosty program fragmentów (70)
2.3.1. Profile dla programów fragmentów (71)
2.4. Rendering przykładowych programów wierzchołków i fragmentów (72)
2.4.1. Rendering trójkąta w OpenGL (73)
2.4.2. Rendering trójkąta w Direct3D (74)
2.4.3. Uzyskanie tych samych wyników (74)
2.5. Ćwiczenia (76)
Rozdział 3. Parametry, tekstury i wyrażenia (77)
3.1. Parametry (77)
3.1.1. Parametry jednolite (77)
3.1.2. Kwalifikator typu const (80)
3.1.3. Różnorodność parametrów (80)
3.2. Próbkowanie tekstur (82)
3.2.1. Obiekty próbek (82)
3.2.2. Próbki tekstur (83)
3.2.3. Wysyłanie współrzędnych tekstury w trakcie próbkowania tekstury (84)
3.3. Wyrażenia matematyczne (85)
3.3.1. Operatory (85)
3.3.2. Typy danych uzależnione od profilu (86)
3.3.3. Funkcje wbudowane w standardową bibliotekę Cg (90)
3.3.4. Skręcanie w dwuwymiarze (93)
3.3.5. Efekt podwójnego widzenia (96)
3.4. Ćwiczenia (100)
Rozdział 4. Przekształcenia (101)
4.1. Układy współrzędnych (101)
4.1.1. Przestrzeń obiektu (102)
4.1.2. Współrzędne homogeniczne (103)
4.1.3. Przestrzeń świata (103)
4.1.4. Przekształcenie modelu (104)
4.1.5. Przestrzeń oka (105)
4.1.6. Przekształcenie widoku (105)
4.1.7. Przestrzeń przycięcia (106)
4.1.8. Przekształcenie rzutowania (106)
4.1.9. Znormalizowane współrzędne urządzenia (107)
4.1.10. Współrzędne okna (108)
4.2. Zastosowanie teorii (108)
4.3. Ćwiczenia (109)
Rozdział 5. Oświetlenie (111)
5.1. Oświetlenie i związane z nim modele (111)
5.2. Implementacja podstawowego modelu oświetlenia opartego na wierzchołkach (113)
5.2.1. Podstawowy model oświetlenia (113)
5.2.2. Program wierzchołków dla prostego oświetlenia opartego na wierzchołkach (119)
5.2.3. Program fragmentów dla modelu oświetlenia wykorzystującego wierzchołki (128)
5.2.4. Efekt modelu oświetlenia opartego na wierzchołkach (128)
5.3. Model oświetlenia oparty na fragmentach (129)
5.3.1. Implementacja modelu oświetlenia opartego na fragmentach (130)
5.3.2. Program wierzchołków dla modelu oświetlenia opartego na fragmentach (131)
5.3.3. Program fragmentów dla modelu oświetlenia opartego na fragmentach (131)
5.4. Tworzenie funkcji modelu oświetlenia (133)
5.4.1. Deklarowanie funkcji (133)
5.4.2. Funkcja oświetlenia (134)
5.4.3. Struktury (135)
5.4.4. Tablice (136)
5.4.5. Sterowanie wykonywaniem programu (137)
5.4.6. Obliczenie modelu oświetlenia rozproszenia i rozbłysku (138)
5.5. Rozszerzenie modelu podstawowego (138)
5.5.1. Zanik światła wraz z odległością (139)
5.5.2. Dodanie efektu reflektora (140)
5.5.3. Światła kierunkowe (145)
5.6. Ćwiczenia (145)
Rozdział 6. Animacja (147)
6.1. Ruch w czasie (147)
6.2. Pulsujący obiekt (148)
6.2.1. Program wierzchołków (149)
6.2.2. Obliczanie przemieszczenia (150)
6.3. Systemy cząsteczek (152)
6.3.1. Warunki początkowe (153)
6.3.2. Wektoryzacja obliczeń (153)
6.3.3. Parametry systemu cząsteczek (154)
6.3.4. Program wierzchołków (154)
6.3.5. Ubieramy system cząsteczek (156)
6.4. Interpolacja ujęć kluczowych (157)
6.4.1. Teoria ujęć kluczowych (157)
6.4.2. Rodzaje interpolacji (160)
6.4.3. Prosta interpolacja ujęć kluczowych (160)
6.4.4. Interpolacja ujęć kluczowych z oświetleniem (162)
6.5. System skóry dla wierzchołków (163)
6.5.1. Teoria systemu skóry dla wierzchołków (163)
6.5.2. System skóry w programie wierzchołków (166)
6.6. Ćwiczenia (167)
Rozdział 7. Mapowanie środowiska (169)
7.1. Mapowanie środowiska (169)
7.1.1. Tekstury map sześciennych (170)
7.1.2. Generowanie map sześciennych (171)
7.1.3. Koncepcja mapowania środowiska (171)
7.1.4. Obliczenie wektorów odbicia (172)
7.1.5. Założenia mapowania środowiska (173)
7.2. Mapowanie odbić (174)
7.2.1. Parametry określane przez aplikację (175)
7.2.2. Program wierzchołków (175)
7.2.3. Program fragmentów (179)
7.2.4. Mapy sterujące (180)
7.2.5. Program wierzchołków a program fragmentów (180)
7.3. Mapowanie załamań (181)
7.3.1. Zjawisko załamania światła (182)
7.3.2. Program wierzchołków (184)
7.3.3. Program fragmentów (186)
7.4. Efekt Fresnela i rozszczepienie chromatyczne (187)
7.4.1. Efekt Fresnela (187)
7.4.2. Rozszczepienie chromatyczne (188)
7.4.3. Parametry zależne od aplikacji (189)
7.4.4. Program wierzchołków (190)
7.4.5. Program fragmentów (191)
7.5. Ćwiczenia (193)
Rozdział 8. Mapowanie nierówności (195)
8.1. Mapowanie nierówności ceglanej ściany (195)
8.1.1. Mapa normalnych ceglanej ściany (196)
8.1.2. Przechowywanie map nierówności jako map normalnych (197)
8.1.3. Proste mapowanie nierówności dla ceglanego muru (200)
8.1.4. Mapowanie nierówności dla rozbłysku (203)
8.1.5. Mapowanie nierówności na innej geometrii (206)
8.2. Mapowanie nierówności ceglanej podłogi (208)
8.2.1. Program wierzchołków dla renderingu obrazu ceglanej podłogi (210)
8.3. Mapowanie nierówności dla torusa (213)
8.3.1. Matematyka dotycząca torusa (213)
8.3.2. Program wierzchołków dla torusa z mapowaniem nierówności (216)
8.4. Mapowanie nierówności dla teksturowanych siatek wielokątnych (218)
8.4.1. Algorytm dla pojedynczego trójkąta (218)
8.4.2. Możliwe problemy (220)
8.4.3. Uogólnienie do siatek z wielokątów (222)
8.5. Połączenie mapowania nierówności z innymi efektami (223)
8.5.1. Standardowe tekstury (223)
8.5.2. Mapy połysku (223)
8.5.3. Rzucanie cieni na samego siebie (224)
8.6. Ćwiczenia (225)
Rozdział 9. Zagadnienia zaawansowane (227)
9.1. Mgła (227)
9.1.1. Mgła jednorodna (228)
9.1.2. Atrybuty mgły (229)
9.1.3. Matematyka mgły (229)
9.1.4. Dostosowanie równań do zachowania zgodnego z intuicją (232)
9.1.5. Tworzenie jednorodnej mgły w programie Cg (233)
9.2. Rendering nierealistyczny (235)
9.2.1. Cieniowanie jak w kreskówkach (235)
9.2.2. Implementacja cieniowania kreskówkowego (236)
9.2.3. Łączymy wszystko razem (239)
9.2.4. Problemy związane z tym rozwiązaniem (241)
9.3. Rzutowanie tekstur (241)
9.3.1. W jaki sposób działa rzutowanie tekstur? (242)
9.3.2. Implementacja rzutowania tekstury (244)
9.3.3. Kod rzutowania tekstury (245)
9.4. Mapowanie cieni (248)
9.5. Łączenie (250)
9.5.1. Mapowanie pikseli z wejścia na wyjście (251)
9.5.2. Podstawowe operacje dotyczące łączenia (252)
9.6. Ćwiczenia (254)
Rozdział 10. Profile i wydajność (257)
10.1. Opis profili (257)
10.1.1. Profil shadera wierzchołków dla DirectX 8 (257)
10.1.2. Podstawowy profil programu wierzchołków dla kart NVIDIA i OpenGL (258)
10.1.3. Profil programu wierzchołków ARB dla OpenGL (259)
10.1.4. Profil shadera wierzchołków dla DirectX 9 (259)
10.1.5. Zaawansowany profil programu wierzchołków dla kart NVIDIA i OpenGL (259)
10.1.6. Profile shadera pikseli dla DirectX 8 (260)
10.1.7. Podstawowy profil programu fragmentów NVIDIA dla OpenGL (261)
10.1.8. Profile shadera pikseli dla DirectX9 (261)
10.1.9. Profil programu fragmentów ARB dla OpenGL (262)
10.1.10. Zaawansowany profil programu fragmentów NVIDIA dla OpenGL (262)
10.2. Wydajność (263)
10.2.1. Korzystanie ze standardowej biblioteki Cg (263)
10.2.2. Zalety parametrów jednorodnych (264)
10.2.3. Program fragmentów a program wierzchołków (264)
10.2.4. Typy danych i ich wpływ na wydajność (265)
10.2.5. Wykorzystanie zalet wektoryzacji (265)
10.2.6. Kodowanie funkcji w teksturach (266)
10.2.7. Intensywnie wykorzystanie przemieszania i negacji (267)
10.2.8. Cieniujemy tylko te fragmenty, które musimy (267)
10.2.9. Krótszy kod asemblerowy nie zawsze jest szybszy (268)
10.3. Ćwiczenia (268)
Dodatek A Narzędzia Cg (269)
A.1. Pobieranie przykładów prezentowanych w niniejszej książce (269)
A.2. Pobieranie narzędzia Cg Toolkit (269)
Dodatek B Biblioteka wykonywania Cg (271)
B.1. Czym jest biblioteka wykonywania Cg? (271)
B.2. Dlaczego warto używać biblioteki wykonywania Cg? (271)
B.2.1. Dostosowanie do nowszych procesorów graficznych (271)
B.2.2. Brak problemów z zależnościami (272)
B.2.3. Zarządzanie parametrami wejściowymi (272)
B.3. W jaki sposób działa biblioteka wykonywania Cg? (273)
B.3.1. Pliki nagłówkowe (274)
B.3.2. Tworzenie kontekstu (274)
B.3.3. Kompilacja programu (274)
B.3.4. Wczytanie programu (275)
B.3.5. Modyfikacja parametrów programu (276)
B.3.6. Wykonanie programu (276)
B.3.7. Zwalnianie zasobów (277)
B.3.8. Obsługa błędów (277)
B.4. Dodatkowe informacje (278)
Dodatek C Format pliku CgFX (279)
C.1. Czym jest CgFX? (279)
C.2. Opis formatu (280)
C.2.1. Techniki (280)
C.2.2. Przebiegi (281)
C.2.3. Stany renderingu (281)
C.2.4. Zmienne i semantyka (282)
C.2.5. Przypisy (282)
C.2.6. Przykładowy plik CgFX (283)
C.3. Moduły Cg obsługujące format CgFX (284)
C.4. Dodatkowe informacje o CgFX (285)
Dodatek D Słowa kluczowe języka Cg (287)
D.1. Lista słów kluczowych języka Cg (287)
Dodatek E Funkcje standardowej biblioteki Cg (289)
E.1. Funkcje matematyczne (290)
E.2. Funkcje geometryczne (293)
E.3. Funkcje mapowania tekstur (294)
E.4. Funkcje pochodnych (295)
E.5. Funkcja testowania (296)
Skorowidz 297
Podstawowe informacje |
|
|---|---|
| Autor | Randima Fernando, Mark J. Kilgard |
| Wybrane wydawnictwa ?Wybrane wydawnictwa to renomowane firmy, które publikują książki, znane z wysokiej jakości, różnorodności tytułów i często specjalizujące się w konkretnych gatunkach literatury. | Helion |
| Okładka ?Okładka książki to zewnętrzna część, która chroni i prezentuje treść. To pierwszy element, który przyciąga uwagę czytelników, zawierając tytuł, autora i grafikę. | Miękka |
| Format | 176 x 250 |
| Rok wydania ?Rok, w którym książka została opublikowana i dostępna dla czytelników. Pomaga określić, jak dawno została wydana. | 2003 |
| Ilość stron ?Ilość stron to liczba kartek z tekstem wewnątrz książki, która określa jej długość i objętość treści. | 312 |
| Tematyka ?Tematyka książek do informatyki obejmuje szeroki zakres zagadnień związanych z technologią, programowaniem, sieciami komputerowymi, bezpieczeństwem cybernetycznym, analizą danych, sztuczną inteligencją i wiele innych. Wybierając książkę, warto zwrócić uwagę na konkretną tematykę, która odpowiada potrzebom czytelniczym oraz poziomowi zaawansowania, aby zdobyć wiedzę na temat interesującego obszaru informatyki. | Grafika komputerowa, Programowanie |
| ISBN | 8373612416 |
Produkty rekomendowane
Wybrane oferty
Język Cg. Programowanie grafiki w czasie rzeczywistym - Pozostałe oferty
Historia cen - trend cenowy
Aktualnie najniższa cena: 70,85zł
Język Cg. Programowanie grafiki w czasie rzeczywistym - Opinie
Klienci, którzy kupili Język Cg. Programowanie grafiki w czasie rzeczywistym, mogą podzielić się swoją opinią poprzez ankietę Zaufanych Opinii. Prezentujemy wszystkie oceny (zarówno pozytywne jak i negatywne), a Zaufane Opinie oznaczone są zieloną tarczą.
Produkty rekomendowane