Potion Permit (Gra PS4)

Potion Permit

• platforma: PlayStation 4/5
• wersja językowa gry: Angielska
• okładka i instrukcja: Europejska (Angielska, Niemiecka lub inna Europejska)
• stan: nowa
• tryb gry: single
• liczba graczy: 1
• gatunek: Przygodowa, 2D, RPG

Uruchomienie gry na konsoli PlayStation 5

Wymagane jest połączenie z Internetem, pobranie dodatkowej zawartości w postaci aktualizacji, założone konto PlayStation, gra będzie działać na PS5 w trybie wstecznej kompatybilności, niektóre funkcje mogą się różnić od wydania na PS5, konsola musi mieć napęd.

Zdjęcie produktu poglądowe

Przygodowa gra akcji z elementami RPG, w której wcielamy się w alchemika. W Potion Permit zajmujemy się przede wszystkim leczeniem mieszkańców miasteczka Moonbury, co wiąże się z koniecznością zdobywania określonych składników oraz przygotowywania mikstur, maści i balsamów.

Potion Permit jest przygodową grą akcji z elementami RPG, w której wcielamy się w alchemika. Tytuł został opracowany przez niezależne studio MassHive Media, a jego wydaniem zajęła się firma PQube.

Potion Permit zabiera nas w podróż do fantastycznego świata, a dokładnie – do miasteczka Moonbury, którego mieszkańcy traktują alchemię z podejrzliwością, polegając przede wszystkim na tradycyjnych metodach leczenia. Kiedy córka burmistrza zapada na nieznaną chorobę, a lokalny znachor rozkłada ręce, mieszkańcy Moonbury muszą jednak się przełamać i poprosić o pomoc Stowarzyszenie Medyczne. To ostatnie wysyła na miejsce swojego najlepszego alchemika, by wyleczył dziewczynę, a także pomagał innym mieszkańcom Moonbury, kiedy zajdzie taka potrzeba. Zdobywając zaufanie poszczególnych mieszczan, protagonista (lub protagonistka) stopniowo przekonuje całe Moonbury zarówno do siebie, jak i do cudów alchemii.

W Potion Permit akcję oglądamy w widoku izometrycznym. Filarem rozgrywki jest niesienie pomocy mieszkańcom Moonbury, którzy zapadają na różnorodne choroby. By wyleczyć daną postać z trapiącej ją przypadłości, musimy prawidłowo zdiagnozować problem (co przedstawiono w formie minigry), a następnie zdobyć odpowiednie składniki i uwarzyć z nich właściwą miksturę bądź przygotować maść lub balsam. Dalej nie pozostaje nam nic innego, jak podać choremu lekarstwo i patrzeć, jak zdrowieje. We wszystkim towarzyszy nam pies, który pomaga nam znajdować ukryte przedmioty czy też wskazuje drogę do konkretnych postaci.

Choć na pierwszy rzut oka cały proces wydaje się prosty i przyjemny, sprawa jest bardziej skomplikowana. Zdobywanie składników często wiąże się z koniecznością stawienia czoła zagrożeniom pokroju nawałnic, śnieżyc czy palącego gorąca na pustyni. Poza tym, niektórych surowców strzegą wałęsające się po okolicy potwory i agresywne zwierzęta, z którymi musimy toczyć pojedynki. Starcia są dynamiczne, a w ich trakcie robimy użytek przede wszystkim z broni białej, jak młot, siekiera czy kosa. Nasze szanse na zwycięstwo mogą zwiększyć przygotowywane przez nas mieszanki, które wzmacniają naszą postać bądź nakładają na jej przeciwników rozmaite debuffy. Warzenie mikstur oraz przygotowywanie maści i balsamów odbywa się natomiast w naszej siedzibie, gdzie mieści się kocioł, w którym mieszamy pozyskane składniki. Ponadto, chcąc opracować określone lekarstwo, musimy posiadać na nie przepis, a lista tych ostatnich z czasem się wydłuża. W miarę postępów możemy ulepszać swoje wyposażenie; lepsza broń pozwala nam stawiać czoła silniejszym adwersarzom, z kolei w większym kotle możemy warzyć mocniejsze leki.

Nasza praca w Moonbury nie jest przy tym celem samym w sobie. Miasteczko zamieszkuje kilkadziesiąt postaci, z których każda ma nie tylko własny harmonogram dnia (przerywany, gdy padnie ona ofiarą choroby i trafi do miejskiej kliniki), lecz również indywidualny stosunek do naszej postaci i całej sztuki alchemii. W miarę postępów stopniowo zyskujemy zaufanie każdego z mieszczan, a zdobywając coraz lepszą reputację, możemy nie tylko zająć się ulepszaniem budynków w mieście czy otwieraniem dróg do nowych, niezbadanych dotąd obszarów w jego okolicy, lecz również tworzeniem bliższych relacji z określonymi postaciami. W czasie wolnym od pracy możemy natomiast poświęcić się takim aktywnościom opcjonalnym, jak wizyty w karczmie czy łowienie ryb.

Oprawę graficzną gry Potion Permit wykonano w technice pixel art i utrzymano w barwnej, mangowej stylistyce. W grze zaimplementowano cykl dobowy, który determinuje harmonogram dnia każdego z mieszkańców oraz wpływa na oświetlenie lokacji.