Urynoterapia

Urynoterapia

Wydawnictwo: ABA

Autor: Giennadij Małachow

Liczba stron: 184

Wymiary: 145x205

Oprawa: Miękka

ISBN: 83-88872-52-4

Rok wydania: 2004

Wprowadzenie do książki

Urynoterapia

W najbardziej popularnej współczesnej książce o urynoterapii „Woda żywa („The Water of Life) autor — John Armstrong pisze, że za pomocą moczu z powodzeniem leczono takie choroby, jak gangrena, rozmaite ,guzy i rak, choroba Brighta, białaczka, wady serca, malaria, zapalenie jądra, choroby weneryczne (kiła), niegojące się rany, oparzenia, nietrzymanie moczu, zaburzenia cyklu miesiączkowego, zapalenie nerek, zapalenie jelita grubego, łuszczyca, paradontoza, otyłość, zaburzenia funkcji prostaty, astma oskrzelowa, brodawki, guzy na ręce, żółtaczka, porażenie, wyłysienie, zaćma, jaskra, reumatyzm, zapalenie stawów i przeziębienie.

Armstrong podkreśla: „Urynoterapia dokonuje tego, czego nie można osiągnąć za pomocą zwykłego postu (tj. zwyczajnej głodówki) oraz picia wody i soków owocowych (zalecenia niektórych naturo terapeutów).

W Indiach również w dzisiejszych czasach wielu członków powszechnie znanej sekty Saddhu regularnie pije własny mocz. W dodatku chodzą oni przez cały rok obnażeni i na nic nie chorują. Według ich opinii mocz jest nawet bardziej pożywny od mleka.

Nieżyjący już Morris Wilson, który podjął heroiczną próbę zdobycia Everestu, przypisywał swoją odporność na choroby i zdumiewającą wytrzymałość organizmu wyłącznie przyjmowaniu moczu podczas głodówki oraz rozcieraniu ciała moczem. Wszystkie te sposoby stosowania moczu przejął od tybetańskich łamów i joginów, z którymi stykał się przed wspinaczką. Wyjawili mu, że urynoterapia pozwala im dożywać sędziwego wieku, a także swobodnie przemierzać pustynie, co jest niedostępne dla zwykłych śmiertelników.

Niektóre informacje na temat urynoterapii w swoim kraju autor usłyszał na l Międzynarodowym Kongresie Wegetarian Estonii, który odbył się 4-5 maja 1991 r. w Tallinie. Na kongresie tym specjalista od głodówek leczniczych G. Wojtowicz opowiedział, że obecnie łączy się głodówkę z urynoterapia. Wojtowicz poinformował również, że w archiwach carskich wspomina się o osiedlach ludzi gdzieś w górach Ałtaju czy też na Syberii - którzy pili własny mocz. Na nic nie chorowali i wyróżniali się wyjątkowo zdrowym kolorytem skóry.

Obecnie w kręgach uzdrowicielskich Rostowa nad Donem, szczególnie wśród członków klubu „Nadieżda, urynoterapia jest powszechnie praktykowana. Jednakże wraz z opublikowaniem niniejszej pracy nastąpiły powtórne narodziny urynoterapii. Na nowo odkryte starożytne metody okazały się nieporównanie skuteczniejsze od metod stosowanych współcześnie.

Tak więc, starożytni uzdrawiacze, średniowieczni oraz niektórzy współcześni lekarze, jak również mnóstwo nikomu nieznanych osób z większym lub mniejszym powodzeniem stosowało i stosuje uryno-terapię. Czas teraz na przeanalizowanie, na czym właściwie polega działanie moczu na organizm i w jaki sposób najlepiej go stosować.